Syncope, onschuldige kwaal of voorbode voor plotseling overlijden?

  • 00Doelgroep
  • 01 
  • 02Definitie van syncope
  • 03Indeling en epidemiologie van wegrakingen op de SEH
  • 04Evaluatie van een patiënt met syncope
  • 05De vervolgstappen op de SEH bij een wegraking 
  • 06Conclusie
  • 07Reacties (0)

Samenvatting

Syncope is kortdurend bewustzijnsverlies ten gevolge van cerebrale hypoperfusie, dat spontaan herstelt en niet het gevolg is van een trauma. Bij de opvang van een patiënt met syncope op de Spoedeisende Hulp (SEH) dient eerst te worden nagegaan of de patiënt ABCDE-stabiel is of direct behandeling behoeft. Vervolgens zijn anamnese, lichamelijk en aanvullend onderzoek erop gericht een risicoschatting te maken. Auscultatie van het hart, beoordeling van de centraal veneuze druk, ECG en orthostatische bloeddrukmeting na één en drie minuten zijn hierbij essentieel. Vooral patiënten met cardiale aritmieën, structurele hartafwijkingen, harttamponnade of longembolieën hebben een verhoogd mortaliteitsrisico. Indien het risico op acuut overlijden niet verhoogd is, kan verdere analyse poliklinisch plaatsvinden, bij voorkeur in een centrum met een syncope-unit. Hier kan een syncope-expert een gedegen anamnese afnemen, er kan aanvullend cardiovasculair reflexonderzoek plaatsvinden en de mogelijkheid bestaat van langdurige ritmemonitoring door middel van een implanteerbare loop recorder.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Leerdoelen

  • Een syncope is gedefinieerd als een wegraking als gevolg van globale cerebrale hypoperfusie.
  • Syncopen zijn in te delen in drie grote groepen: reflexsyncope, orthostatische hypotensie en syncope door cardiopulmonale pathologie.
  • Bij syncope op de SEH dient men altijd eerst na te gaan of patiënt ABCDE-stabiel is.
  • Het belangrijkste doel bij syncope op de SEH is onderscheid te maken naar onschuldige oorzaken en oorzaken met een verhoogd risico op overlijden. Een goede anamnese, lichamelijk onderzoek inclusief orthostasemeting en een ECG zijn hierbij essentieel.
  • Bij patiënten met (het vermoeden op) een cardiale of pulmonale oorzaak van de syncope bestaat een verhoogd overlijdensrisico en is opname vrijwel altijd geïndiceerd. Zo niet, dan kan verdere analyse poliklinisch plaatsvinden, bij voorkeur in een centrum met een syncope-unit.
  • Syncopedia (http://www.syncopedia.org) en het Acute Boekje (https://www.hetacuteboekje.nl) zijn handige open bronnen die gebruikt kunnen worden als hulpmiddel bij de diagnostiek bij een syncope.