P2Y12-receptor antagonisten en trombocytenfunctietesten

  • 00Inleiding
  • 01Metabolisme van de orale P2Y12-receptor antagonisten
  • 02Trombocytenreactiviteit onder DAPT
  • 03Conclusie
  • 04Reacties (0)

Samenvatting

Duale antiplaatjestherapie (DAPT), bestaande uit aspirine in combinatie met een P2Y12-receptor antagonist, is de standaardbehandeling na het doormaken van het acuut myocardinfarct. Er zijn drie orale P2Y12-receptor antagonisten, die in verschillende mate de trombocytenaggregatie remmen. Te weinig remming leidt tot een verhoogd risico op een recidief ischemisch event, terwijl te veel remming leidt tot een verhoogd risico op bloedingen. Er zijn verschillende trombocytenfunctietesten beschikbaar die de mate van trombocytenreactiviteit onder DAPT kunnen meten. Ondanks dat niet wordt aanbevolen trombocytenfunctietesten bij iedere patiënt onder DAPT uit te voeren, kunnen deze testen wel een positieve bijdrage leveren bij specifieke patiënten. Daardoor kan hun therapie op individueel niveau worden aangepast. Naast klinische factoren zijn er genetische factoren die een rol spelen in de mate van residuele trombocytenreactiviteit onder DAPT. In dit nascholingsartikel worden deze aspecten nader beschouwd.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel:

  • weet u welke orale P2Y12-receptor antagonisten er zijn, kent u hun metabolisme en mate van effect op trombocytenaggregatieremming;
  • weet u welke trombocytenfunctietesten er zijn, inclusief het principe van de testen, de pre-analytische condities en het gebruiksgemak;
  • weet u welke genetische factoren de trombocytenreactiviteit kunnen beïnvloeden;
  • kent u de indicaties voor het meten van trombocytenfunctietesten.