Nierinfarcten komen weinig voor en kunnen door verschillende soorten aandoeningen worden veroorzaakt. Een patiënt kan zich presenteren met buikpijn, flankpijn, misselijkheid, braken en koorts. Het best beschikbare diagnosticum voor een nierinfarct is een CT-angiografie. De verschillende soorten etiologie van een nierinfarct kunnen worden opgedeeld in vier groepen: embolieën, arteriële afwijkingen, trombofilie en idiopathisch. Meerdere studies laten zien dat een emboliebron, met name cardiaal, frequent voorkomt als etiologie. Een recent goed opgezette studie toont echter aan dat arteriële afwijkingen van de nierarterie de meest voorkomende oorzaak zijn voor een nierinfarct. Derhalve adviseren wij om bij een nierinfarct diagnostiek in te zetten naar afwijkingen van de nierarterie. Bij afwezigheid van of twijfel over een verklaring bij deze analyse, raden wij aan analyse in te zetten naar een cardiale emboliebron. Afhankelijk van de te behalen winst voor de patiënt kan revascularisatie worden overwogen als therapie. In afwachting van diagnostiek wordt vaak gekozen voor therapeutische antistolling, maar de langetermijn medicamenteuze behandeling (antistolling of trombocytenaggregatieremmers) hangt af van de gevonden etiologie.