IJzerdeficiëntie bij patiënten met hartfalen

  • 00Inleiding
  • 01IJzermetabolisme
  • 02Oorzaken van ijzerdeficiëntie
  • 03Definitie en diagnose van ijzerdeficiëntie
  • 04Prevalentie van ijzerdeficiëntie
  • 05Gevolgen van ijzerdeficiëntie
  • 06Behandeling van ijzerdeficiëntie
  • 07Kosten en beschikbaarheid
  • 08Toekomstperspectieven
  • 09Conclusie
  • 10Reacties (0)

Samenvatting

Het hartfalensyndroom gaat gepaard met veel comorbiditeit. IJzerdeficiëntie komt, ook zonder het bestaan van anemie, met een prevalentie van 50% vaak voor. Onafhankelijk van de aanwezigheid van anemie heeft ijzerdeficiëntie gevolgen voor de inspanningstolerantie, de symptomen en de prognose van patiënten met hartfalen. IJzerdeficiëntie kan eenvoudig worden vastgesteld door bepaling van serumferritine en transferrinesaturatie. Repletie van de ijzervoorraad met intraveneus ijzer heeft een bewezen effect op symptomen. Voor orale therapie is op dit moment nog geen bewijs. In de laatste Europese richtlijnen wordt voor elke patiënt met hartfalen screening en zo nodig behandeling van ijzerdeficiëntie aanbevolen.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Grote Beverborg, N.
Meer, P. van der
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 14 maart 2017
Editie FocusVasculair - Jaargang 2 - editie 1 - Editie 1, 2017

Leerdoelen

  • IJzer is een essentieel sporenelement waarvan het metabolisme wordt gereguleerd door hepcidine.
  • IJzerdeficiëntie komt voor bij ongeveer de helft van de patiënten met hartfalen.
  • IJzerdeficiëntie kan het gevolg zijn van verminderde ijzerabsorptie, occult bloedverlies of een gestoord metabolisme.
  • Aan de hand van het serumferritine en de transferrinesaturatie kan onderscheid gemaakt worden tussen absolute en functionele ijzerdeficiëntie.
  • Patiënten met symptomatisch hartfalen met lage ejectiefractie en ijzerdeficiëntie komen in aanmerking voor behandeling met intraveneus ijzer.