Samenvatting

Een hypertensieve crisis kan worden onderverdeeld in hypertensieve noodgevallen (emergency) en in hypertensieve urgenties (urgency), afhankelijk van respectievelijk aan- of afwezigheid van acute eindorgaanschade. In de meeste gevallen is dit het gevolg van niet eerder onderkende of onvoldoende behandelde primaire hypertensie. De klinische presentatie en symptomen zijn afhankelijk van de aanwezigheid en mate van eindorgaanschade en kunnen sterk variëren. Secundaire oorzaken komen vaker voor bij patiënten met hypertensieve crisis dan bij patiënten met reguliere (chronische) hypertensie, met name primaire nierziekten en renovasculaire aandoeningen. Hypertensieve crisis met retinopathie (maligne hypertensie) wordt frequent gecompliceerd door acute nierinsufficiëntie en trombotische microangiopathie. Een vicieuze cirkel bestaande uit ischemische nierschade door microangiopathie, activatie van het renine-angiotensinesysteem en verdere toename van microvasculaire schade speelt een belangrijke rol in de pathofysiologie van dit ziektebeeld, dat histopathologisch wordt gekenmerkt door fibrinoïde necrose van kleine arteriën en arteriolen.