Voedingsinterventie bij chronische nierschade

  • 00Inleiding chronische nierschade
  • 01 Water
  • 02Natrium
  • 03Kalium
  • 04Eiwit
  • 05Fosfaat
  • 06Vitamine D
  • 07Vet
  • 08Conclusie
  • 09Reacties (0)

Samenvatting

Chronische nierschade (CNS) komt veel voor, en kan leiden tot nierfalen en bijdragen aan hart- en vaatziekten. Een goed voedingsadvies is naast medicatie een integraal onderdeel van de behandeling. Van oudsher lag het accent op beperking van eiwit en verzadigd vet in het kader van respectievelijk renale en cardiovasculaire protectie. Nieuwe inzichten geven meer het belang aan om terughoudend te zijn met dierlijk eiwit uit rood vlees en met anorganisch fosfaat uit light frisdranken en additieven, om overmatige zuur- en fosfaatbelasting te voorkomen. Naast zoutbeperking kan bij een licht tot matig gestoorde nierfunctie de inname van groente en fruit die kalium bevatten gunstig zijn voor betere controle van bloeddruk en proteïnurie. Vooral bij een licht verhoogde natriumconcentratie en donkere urine past het advies om meer water te drinken om de nadelige effecten van vasopressine op de nieren goed te onderdrukken. Een nadrukkelijke vervanging van verzadigd vet door meervoudig onverzadigde vetzuren levert geen extra cardiovasculair voordeel op als daar meer geraffineerde koolhydraten voor in de plaats komen. De Richtlijnen goede voeding zijn voor elke patiënt met CNS van toepassing, waarbij de prioriteit van de interventie kan verschillen. De diëtist speelt een sleutelrol in het geven van een advies op maat voor een optimaal voedingspatroon.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Vlieland, F.M.
Breukelen, E.D.
Sijpkens, Y.W.J. ,
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 18 december 2017
Editie FocusVasculair - Jaargang 2 - editie 4 - Editie 4, 2017

Leerdoelen

  • Vroege voedingsinterventie bij chronische nierschade heeft als belangrijkste doel de preventie van nierfunctieverlies en van voortijdige hart- en vaatziekten.
  • Voldoende inname van water met het lozen van kleurloze urine is van belang om de schadelijke effecten van vasopressine op de nieren te voorkomen.
  • Zoutbeperking en kaliumrijke voeding dragen bij aan verlaging van bloeddruk en proteïnurie.
  • Eiwitbeperking gaat vooral om dierlijke eiwitten vanwege de zuur- en fosfaatbelasting, die van plantaardige eiwitten veel lager is.
  • Reductie van verzadigd vet is niet bewezen effectief voor cardiovasculair risicomanagement en mag vooral niet leiden tot een grotere inname van geraffineerde koolhydraten.